Ongeveer anderhalve maand geleden ging mijn wens voor een baantje eindelijk in vervulling. Toen ik het voorstel kreeg om te komen werken bij deze krant verdwenen gedachten aan vakkenvullen of achter de kassa werken al snel op de achtergrond. Enthousiast vertelde ik aan vrienden en familie dat ik een baantje als redactrice voor de krant had weten te bemachtigen. Later kwam ik erachter dat het juiste woord journaliste is en niet redactrice. Hoe dan ook wil ik nu als journaliste een bedankje schrijven naar de krant en dan niet specifiek alleen naar de DLHG, maar naar de krant in het algemeen. Want wat is deze vriend ons toch al eeuwen trouw van dienst. Zowel landelijk als lokaal is de krant al eeuwen ingeworteld in onze maatschappij. In 59 v.Chr. werd er door Julius Caesar voor het eerst in de geschiedenis het initiatief genomen om dagelijkse berichten over diverse stads- en staatsaangelegenheden te publiceren. Het zou nog zo'n 772 jaar duren voordat de eerste (handgeschreven) krant gepubliceerd zou worden. Kranten waren lang alleen van functie om objectief informerende artikelen te schrijven. Het is iets van de moderne kranten om ook subjectieve artikelen te schrijven. De tijd heeft hem een mening gegeven. Buiten de informerende artikelen en subjectieve columns kan de krant, zoals de DLHG doet, ook een prachtig platform zijn om regio's en streken bij elkaar te brengen. Ik ben ervan overtuigd dat het ook zeker belangrijk is om te weten wat er in je directe omgeving gebeurt en niet alleen op nationaal, continentaal of mondiaal niveau. Ik denk dat de DLHG dit nog beter en unieker doet door middelbare scholieren uit de regio de kans te geven de lokale kracht van de Liemers te doen verwoorden. Het is een ontzettend verrijkend en uitdagend baantje. Ik hoop nog veel te mogen schrijven om daarmee mijzelf en anderen aan het denken te kunnen zetten, maar vooral om hen een glimlach mee te mogen geven.
Frederieke Aaij