Huissenaar in Zweden: Vincent Hetterscheit
'Hier is minder stress en de mensen zijn rustig'
Vele Betuwenaren zijn de afgelopen decennia naar het buitenland vertrokken. In deze rubriek tekent de Huissense journalist Hans Schmeinck hun ervaringen op. Deze week: Vincent Hetterscheit (28) die bijna twee jaar geleden definitief vertrok naar Zweden. 'Na een zomer te hebben gewerkt op een camping in Zweden was ik er helemaal van overtuigd.'
Vincent is geboren in het ziekenhuis van Arnhem en vindt het 'jammer' dat het niet thuis was, in Huissen. ,,Na de geboorte ben ik wel zo snel mogelijk naar mijn ouderlijk huis in de Vierakkerstraat gebracht.'' Daar in het centrum van het stadje liggen zijn meest dierbare herinneringen. En ook op zijn (basis)school De Zilverzwaan. ,,Het meest dierbaar was de polder. Waar ik alleen of met vrienden naar toe ging, om te wandelen, reeën te spotten, te survivallen en te zwemmen.''
Wellicht was dat de voedingsbodem voor zijn huidige verblijf in Zweden, het land met de overweldigende natuur. De Huissenaar woont er sinds december 2017. ,,Na een vakantie in Noorwegen vormde zich het idee om mijn geluk te gaan zoeken in Scandinavië. Daar raakte ik helemaal van overtuigd na een half jaar stage in Noorwegen en werken op een camping in Råda, Zweden.''
Volgens hem trok wonen in het buitenland hem altijd al aan. ,,Al wist ik nooit waar.'' Curaçao, waar Vincent van zijn 10e tot 13e woonde, in ieder geval niet. ,,Dat was mij een beetje te warm.'' Zweden dus. ,,Het leven bevalt erg goed. Er is hier een stuk minder stres en de mensen zijn rustig. Daarnaast ben ik omringd door natuur, wat ik heerlijk vind.'' Qua werk kreeg hij ook met de natuur te maken. Bij de gemeente Hagfors, in het midden van het land en ten noordwesten van hoofdstad Stockholm, onderhield hij de parken. Nu werkt hij er als aanlegger van waterleidingen.
Restaurants
Al snel kreeg hij kennis aan een leuke jonge dame, uit Nederland zelfs. ,,Zij liep stage op een boerderij waar ik toen woonde. Zij is een aantal jaren geleden met haar ouders hier naartoe verhuisd.'' Hij voelt zich al wel een beetje Zweeds. ,,Dat komt door mijn werk en een aantal goede Zweedse vrienden. Maar mede door mijn vriendin, een stel goede Nederlandse vrienden en regelmatig contact met mijn familie en vrienden krijg ik van beide culturen veel mee.''
Al mist hij zo nu en dan wel zijn familie en vrienden. ,,Maar ik hou gelukkig goed contact dus waneer ik ze mis stuur ik ze een berichtje of doe ik een belletje.'' En hij probeert eens per jaar terug te gaan naar Huissen/Nederland. ,,De laatste keer was in maart voor de negentigste verjaardag van mijn opa.'' Vincent mist in zijn woonplaats wel restaurants en cafés. ,,Echt een avond de stad in is hier moeilijk.'' Wat hij zeker niet mist: ,,De stresscultuur en de drukte van Nederland.''
Hij zou dan ook niet zo snel terugkeren. ,,Ik heb het hier erg naar mijn zin. Ik heb een leuke vriendin, goede vrienden, fijn werk en net een huis gekocht aan het bos met een grote tuin. Dat wilde ik al heel lang, maar is in Nederland moeilijk te vinden en bijna niet te betalen.''
'Curaçao was mij een beetje te warm'