Walter Weterings uit Bemmel is 'Down Under'
'Maar het warme nest is toch in Nederland'
Tekst: Hans Schmeinck
Vele Betuwenaren zijn de afgelopen decennia naar het buitenland vertrokken. In deze rubriek delen ze hun ervaringen. Deze week: geboren Bemmelnaar Walter Weterings. Hij emigreert in 2015 met zijn -inmiddels- vrouw Rebecca naar 'haar' Australië. In 2017 komt hun dochter ter wereld. Het gezinnetje heeft het naar de zin in Sydney. 'Het plan was om voor een tijdje te gaan'.
Hoe internationaal wil je het hebben? Walter Weterings (40) ontmoet in 2014 tijdens een vakantie in Armenië (!) de Australische Rebecca. Die op dat moment in Polen (Warschau) woont en werkt. Walter woont en werkt dan in Nederland (Tilburg), maar verblijft ervoor ook nog een jaar in Colombia. Eind 2015 vertrekt de geboren Bemmelnaar met zijn nieuwe liefde naar haar moederland, Sydney. Het zuidelijke stadsdeel Cronulla om precies te zijn.
,,We hebben een klein jaar op en neer gereisd van Tilburg naar Warschau, maar al snel de keuze gemaakt om in Australië een tijdje te gaan samenwonen. Reden was dat Rebecca in Nederland geen uitzicht op werk zou hebben; ze had net een studie ergotherapie afgerond, daarin nog geen ervaring en sprak geen Nederlands. We namen aan dat mijn kans op werk in Australië groter zou zijn.''
Dat klopte; Walter vond/heeft een prima baan als manager planning & analysis ('Ik noem het 'Excel-nerd') en Rebecca werkt als… ergotherapeute. Het stel trouwde in november 2017 in Cronulla, een maand voordat dochter Ava (spreek uit: Eva) Down Under ter wereld komt.
,,We hebben onze bruiloft vorig jaar nog een keer overgedaan in Nederland. Onofficieel, maar we deden net alsof. Meteen een reünie met familie en vrienden; ideaal en erg gezellig.''
Haaien
Het leven is volgens Walter 'best prima hier', met onder meer het strand (zie foto) op loopafstand. ,,Daar zijn we dan ook veel; om te wandelen of zandkastelen te bouwen met dochterlief, of te zwemmen in de oceaan. Hoewel Rebecca het water nauwelijks in durft omdat ze denkt dat er overal haaien zwemmen, maar zoveel zie ik eigenlijk nooit.''
Toch staan Walter ook wel dingen tegen in Australië. ,,Het bedroevende niveau in de politiek, de achtergestelde situatie van de oorspronkelijke bewoners van het land, de problematische gokcultuur, of de grote kloof tussen arm en rijk. Ik voel me absoluut geen Australiër. Ik ben lifesaver hier aan het strand, dat is het meest Australische dat ik doe.''
Nee, dan het 'fietsen'. ,,Dat doe ik graag, maar de rest van het land niet zo. Qua weer en vanwege dichtslibbende wegen zou je denken dat de fietsvoorzieningen perfect zijn, maar nee hoor. Fietspaden zijn er niet of van beroerde kwaliteit, en er wordt vaak van allerlei lelijks naar me geroepen als ik op de fiets zit. Als ik naar m'n werk fiets, moet ik Rebecca altijd even laten weten als ik er ben.''
Mooie herinneringen aan Bemmel heeft Walter zeker. ,,Vooral de vrijdagavonden op de tennisclub. Altijd gezellig, en altijd een brakke kop de volgende dag. En ik heb erg gezellige Dweildagen meegemaakt.'' Zou hij nog terug willen keren naar Nederland? ,, Ja. Sterker nog, we gaan ook terug. Begin volgend jaar. We hebben Australië wel zo'n beetje gezien; het was een geweldige ervaring, maar het warme nest zit in Nederland. En Rebecca vindt Nederland helemaal gezellig, dat helpt.''
'Als ik hier op de fiets zit, wordt er vaak allerlei lelijks tegen me geroepen'