K*t
Bij klanten begint een gesprek vaak over persoonlijke zaken. Even aandacht geven. Hoe is het met je vader, vraag ik belangstellend. Vader knokt namelijk tegen kanker. Ronduit gezegd zwaar kut, zegt hij. Er zijn weer nieuwe uitzaaiingen gevonden. Kut is een ongepolijst uitdrukkingswoord, maar in die context helder. Ik begreep meteen dat het niet goed gaat met zijn vader. Toen ik met mijn geliefde over dit stukje begon te praten werd me afgeraden om het ordinaire woord boven mijn stukje te plaatsen. Maar ja, krantenkoppen trekken lezers. De Gelderlander overdrijft. Zeker op internet. Elke klik levert broodnodige advertentie-inkomsten op. 'Kunstenares uit Doornenburg weet na heftig ongeluk: nooit meer korte rokjes.' Een kaskraker, zo is me verteld. Nog eentje. 'De mooiste benen van het land willen in de Lingewaardse gemeenteraad.' Het ging toen over Douce Endlich van D66. Ik heb ze vorige week gezien tijdens de verkiezingsavond. De schoonheid heeft het gered. Ik mag vier jaar tegen haar mooie benen aankijken. Verkiezingsavond, het politieke gezelschap was bij elkaar gekropen om hun uitslag af te wachten. Frans Schut, lijsttrekker, dacht wethouder te worden. Voor de microfoon zei hij nog net geen kut, maar zo voelde hij zich wel. Zijn partij Bo6 verloor. Frans zei in de kiezer teleurgesteld te zijn en overweegt uit de politiek te stappen. Ik voelde me ook niet prettig. Dat VVD Lingewaard stijgt naar zes zetels, mwah daar kan ik als linkse stukjesschrijver mee leven. Ze hebben op de aardige Helga Witjes gestemd en zich niet laten leiden door de verschrikkelijk Doen-campagne van Mark Rutte. GroenLinks is gestegen naar 3 zetels. Vier jaar heb ik het drammende breimeisje Lianne Duiven weten te trotseren. De kiezer lijkt gehersenspoeld door Messias Jesse Klaver. GroenLinks komt in de raad met drie breimeisjes. Het ongepolijste lied van Jeroen van Merwijk maalt door mijn hoofd. 'Het leven is kut.' Het leven van deze stukjesschrijver is door een kut verkiezingsuitslag ronduit gezegd kut.
Sjaak