Huissenaar Max Bles via VAE naar VS
'Onder de palmbomen is heimwee niet zo erg'
Vele Betuwenaren zijn de afgelopen decennia naar het buitenland vertrokken. In deze nieuwe rubriek delen ze hun ervaringen. Deze week: Max Bles uit Huissen. Hij voer al op vrachtschepen in internationale wateren, emigreerde eerst naar de Verenigde Arabische Emiraten en later naar de Verenigde Staten. 'Soms moet ik mijn huis dicht timmeren'.
Tekst: Hans Schmeinck
Dat huis dicht timmeren moet Bles (50) naar eigen zeggen 'elke paar jaar', vanwege de orkanen c.q. de gevaren ervan. De voormalig Huissenaar woont namelijk in de Amerikaanse staat Florida, nabij het Caraïbisch gebied. Dat met de regelmaat van de klok wordt geteisterd door tornado's. Gelukkig is Bles en zijn gezin leed bespaard gebleven. Hij heeft het prima naar z'n zin in zijn woonplaats Fort Lauderdale, waar hij sinds 2000 woont. ,,Vooral het mooie weer bevalt goed. Afgezien van de hurricanes is het hier 365 dagen per jaar buiten 'tuinieren', waaronder veel barbecueën in de avonduren.''
Bles trouwde in Amerika met Michelle (50), de dochter van een voormalige buurvrouw. Zij had al twee kinderen, dochter Rebekkah en zoon Cody. Rebekkah zette tussentijds al een kleindochter –Anabellah- op de wereld. De vader des huizes kwam in de Verenigde Staten terecht na een verblijf van 1995 tot 2000 in de Verenigde Arabische Emiraten. Waar hij een start maakte met werken voor Radio Holland. Dat wereldwijd opererende bedrijf voorziet de internationale scheepvaart van navigatie- en communicatie-apparatuur en verkoop en onderhoud. ,,Ik ben service engineer. Voordat ik naar de Emiraten vertrok heb ik zeven jaar als marconist op Nederlandse vrachtschepen gevaren. Vandaar de link met het reizen en met m'n huidige vakgebied.''
Palmbomen
Bles reist nogal veel. ,,Iedere twee jaar kom ik wel naar Nederland, veelal als onderdeel van mijn reizen. Eind deze maand kom ik weer eens langs omdat ik dan een bedrijfstraining heb in Zoetermeer van drie dagen. Ik zou wel gek zijn als ik er dan niet een paar dagen Huissen bij aan zou plakken.''
Zijn meest dierbare herinnering aan Huissen? ,,Het zijn er veel, maar een die er boven uit steekt is toch wel de zondagse familiebijeenkomsten bij opa en oma Bouwmeister. Het is alweer lang geleden, maar dat is toch iets dat me sterk is bij gebleven.'' Echte heimwee heeft Bles eigenlijk nooit gehad, naar eigen zeggen. ,,Heimwee is een groot woord. Ik denk regelmatig terug aan 'thuis' en/of Huissen, maar dan toch maar weer snel terug naar de realiteit. Waar ik nu woon, mooi aan het water, palmbomen om me heen en een temperatuur van 30 graden. Koud biertje in m'n hand. Dan is heimwee niet zo erg meer.''
Wat hij dan ook absoluut niet mist aan Nederland is de regen. ,,Vooral als het dagenlang achter elkaar regent. Of dat miezeren en die koude wind.'' Het weer was en is de hoofdreden voor zijn vertrek uit ons land. Dus een terugkeer van Max Bles naar Huissen/Nederland is niet te verwachten? ,,Misschien na m'n pensioen, in de zomer, een paar weken met mooi weer, maar niet om te blijven.''
'Dierbare herinnering? De zondagse visite bij opa en oma'
.