Huissense kosmopoliet Floortje van Ewijk nu in Spanje
'Ik identificeer me steeds meer met de bevolking hier'
Tekst: Hans Schmeinck
Vele Betuwenaren zijn de afgelopen decennia naar het buitenland vertrokken. In deze rubriek delen ze hun ervaringen. Deze week: Floortje van Ewijk (34) uit Huissen, die na België, de VS, Ecuador nu alweer zes jaar in Spanje woont. Met man, die psychiater is, en twee kinderen. 'Naar Nederland ga ik niet zo vaak meer'.
Floortje werd in december 1984 geboren in een Arnhems ziekenhuis, maar werd alras overgebracht naar haar ouderlijk huis in Huissen. Daar vermaakte ze zich 6,5 jaar nog opperbest. Toen vertrok het gezin Van Ewijk naar Brasschaat in België. Vanwege het werk van haar vader Wiel, bankier van beroep.
Onderwijs 'genoot' ze bij onze zuiderburen op een nonnenschool. ,,Toen ik 11 jaar mocht ik in Huissen nog een week mee lopen op de school van mijn toenmalig vriendinnetje Josephine. Een heel fijne herinnering. Het was er immers veel vrijer en aangenamer dan op mijn strenge nonnenschool. Met alleen meisjes en uniformplicht.''
Voor haar studie trok ze naar de Verenigde Staten en verbleef ook een jaar in Ecuador. In het Zuid-Amerikaanse land werd ze stapelverliefd op Alex, haar huidige man. ,,Hij is Ecuadoriaan. We zijn zes jaar geleden in Spanje terecht gekomen omdat hij zich hier wou specialiseren als psychiater.'' Het stel trouwde voor de wet in 2013 in Brasschaat en bijna drie jaar later nog eens voor de kerk in Málaga.
2,5 jaar geleden volgde gezinsuitbreiding met dochtertje Stella en negen maanden geleden met zoontje Julián.
Heimwee
Haar man is nog steeds werkzaam als psychiater en zelf gaat Floortje binnenkort (weer) aan de slag als lerares Engels. ,,Het leven bevalt ons hier prima, het weer is aangenaam. We leven nu in de provincie Barcelona, de mensen zijn hier heel vriendelijk. Men is niet zo gehaast en gestresst als in de grote stad, Barcelona.''
Dat ze kosmopoliet is geworden, blijkt wel. ,,Ik voel me zowel Nederlandse als Belgische, met daarbij zowel een Amerikaanse component als een snufje Ecuadoriaans. Ondertussen is Spanje mijn thuis, dus ik identificeer me ook steeds meer met de bevolking hier.''
Ze zegt soms heimwee te hebben. ,,Maar niet naar één bepaalde plek. Ik heb eerder 'heimwee' naar momenten die ik heb mogen meemaken en mensen die ik onderweg ben tegengekomen. Naar familie, vrienden. Dan stuur ik ze een berichtje, om te laten weten dat ik aan ze denk.'' Toen Stella en Julián nog niet geboren waren ging Floortje een drietal keer per jaar 'naar huis', ofwel Brasschaat. ,,Jammer genoeg is dat alleen met Kerst. Daar kijk ik altijd heel erg naar uit, want ik geniet echt van die -weinige- momenten samen met mijn familie. Gelukkig komen mijn ouders ons geregeld opzoeken. Naar Nederland ga ik niet zo vaak meer.''
Een mooie herinnering aan Huissen heeft ze nog wel. ,,Toen ik als klein meisje meedeed aan de carnavalsoptocht.'' Terugkeren naar Nederland, laat staan Huissen zit er niet in.
,,Ik ben nu zo gewend aan de zuiderse manier van leven dat het heel moeilijk zou zijn om me weer in Nederland aan te passen. En na een tijdje in het buitenland ben je zelf zo veel veranderd, net als je oude 'thuis' trouwens, dat je toch niet meer terugvindt wat je hebt achtergelaten.''
'De nonnenschool in België was veel minder vrij en aangenaam dan de school in Huissen'