Afbeelding
Foto:

Maurice en Jennifer van Bemmel naar de bergen

'Te Zwitsers om nog in Nederland te kunnen leven'

Tekst: Hans Schmeinck

Vele Betuwenaren zijn de afgelopen decennia naar het buitenland vertrokken. In deze rubriek delen ze hun ervaringen. Deze week: Maurice Wigman (41) die alweer 15 jaar in Zwitserland leeft met Jennifer Bannwart, beiden uit Bemmel. Het stel is inclusief hun vier dochters helemaal happy in de Alpen. 'De bergen zijn geweldig, wat ik niet mis aan Nederland is dan ook dat het zo plat als een pannenkoek is'.

,,Ik heb al van kleins af aan gezegd dat ik in het buitenland zou gaan wonen, in Amerika of Australiƫ. Dit waren de landen waar je vroeger alleen over las en spannend en avontuurlijk leken." Aldus Maurice Wigman. Die tot zijn 18e in Bemmel woonde en daarna -vanwege studie- in Tilburg, Maastricht en Nijmegen. Hij kwam aan zijn jonge buitenlandwens tegemoet toen hij in 1999 voor een jaar naar Amerika ging.

Maar 'pas' in 2004 volgde een heuse emigratie. Naar Zwitserland! Want toen Maurice terug was uit de VS leerde hij -op de tennisbaan van TC Bemmel, want nog steeds lid- Jennifer Bannwart kennen en haar vader is Zwitsers.

,,Na mijn afstuderen ben ik in 2004 naar Luzern gegaan, waar Jennifer al een jaar woonde. We hebben inmiddels 4 dochters, Puk van 7, Teuntje van 5, Jip van 4 en Frea Franzi van 6 maanden. Ze zijn meer Zwitsers als Nederlands, hebben ook alleen een Zwitsers paspoort, en spreken voornamelijk Zwitsers met elkaar tijdens het spelen, ondanks dat wij zelf eigenlijk Nederlands met ze praten.''

Het gezin woont sinds 2017 in Engelberg, op 1000 meter aan de berg Titlis van 3000 meter. ,,Een typisch Zwitsers ansichtkaart skidorpje. De zomers zijn er kort en de winters lang. Op 5 april viel er nog een meter sneeuw, maar dit kan eind april ook nog gebeuren. De kinderen staan 's winters bijna dagelijks op de skipiste en ook in de zomer verbrengen we veel tijd door in de bergen.''

'Bemmel verandert'

Jennifer werkt als sociaalpedagoge en Maurice op een tweetalige basisschool, waar hij Engels doceert. ,,Het leven hier bevalt ons goed. Doordat er veel toerisme is, heb je in vergelijking tot andere dorpen veel restaurants, hotels, barretjes, flexibele openingstijden en leeft het daardoor meer als in andere dorpen. Als je deelneemt aan het verenigingsleven, integreer je snel. We voelen ons inmiddels toch meer Zwitser dan Nederlander. We zijn in ieder geval aardig 'verzwitserd' in ons doen en laten. Al zijn we nog steeds wel veel directer dan een Zwitser.''

Het gezin komt hooguit nog maar eens per jaar naar Nederland/Bemmel. ,,Meestal vragen de kids al na een paar dagen of ze terug mogen naar de bergen. Maar het is altijd gezellig om weer even terug te zijn en familie en vrienden te bezoeken. We zijn telkens verbaasd hoe snel een dorp als Bemmel en de omgeving ervan verandert.''

Maurice zegt nog nooit heimwee te hebben gehad. ,,Dit komt denk ik ook omdat het voor mij altijd al duidelijk was dat ik niet in Nederland zou blijven.'' Terugkeren doen ze 'zeker niet meer'. ,,We hebben het hier zo goed naar onze zin, onze kinderen zijn hier geboren en zijn echte Zwitserse Alpenbokjes. We zijn inmiddels geloof ik te veel Zwitsers om nog in Nederland te kunnen leven. En de bergen, die kunnen wij niet meer missen!''


'We zijn natuurmensen, onze kinderen zijn echte Zwitserse Alpenbokjes'