Fred Stienstra: 'part-time' Spanjaard
'Mañana, mañana is ellendig, siësta is goed'
Tekst: Hans Schmeinck
Vele Betuwenaren zijn de afgelopen decennia naar het buitenland vertrokken. In deze rubriek delen ze hun ervaringen. Deze week: Fred Stienstra uit Angeren die in 2012 naar Spanje vertrok. Vanwege een klus is hij de laatste tijd twee weken per maand terug op zijn geboortegrond.
,,Ja ja, ik werk op dit moment in Nederland. Twee weken per maand voor Jansen Totaal Wonen in Huissen.'' Op een steenworp afstand waar Fred Stienstra exact 49 jaar ter leven kwam, in Angeren (op 9 april 1969). Stienstra had er een stratenmakers- en klussenbedrijf en runde met zijn toenmalige vrouw in Huissen ook Manege Ruimzicht.
In oktober 2012 vertrok de geboren Angerenaar naar Spanje. ,,Ik heb altijd al gezegd dat ik naar het buitenland wilde vertrekken. Op dat moment was ik er aan toe om een nieuw leven op te bouwen.'' Dat lukte Stienstra goed en vlot. Zo ontmoette hij alras een Argentijns/Italiaanse schone, Laura. Samen met haar dochter van 13 Clara wonen ze in een mooi appartement in El Campello, aan de oostkust bij Allicante. ,,Mijn zoon Jay van 17 woont bij zijn moeder in Nederland en komt tijdens vakanties over naar ons. Laura werkt in het zomer seizoen in de horeca hier. Ik ben bezig om een eigen bedrijf van de grond te krijgen maar dat valt hier niet mee.''
Dat heeft deels te maken met sommige Spaanse tradities en gewoontes, die Stienstra maar matig bevallen. ,,Mensen komen hier hun afspraken slecht na en komen bijna nooit op tijd, dat mañana mañana gebeuren is verschrikkelijk.''
Wat wel goed bevalt: ,,De siësta, haha. En het warme klimaat, wat gunstig is voor de ziekte waar ik aan lijd. De ziekte van Bechterew (reumatische aandoeningen met ontstekingen in bekken en wervelkolom, HS). Ook het eten is top, Laura is een ster in het maken van pasta's en pizza's. Ik kook soms Nederlandse pot.''
Expositie
Mede gezien zijn ziekte mist Stienstra de kou en de regen in zijn moederland absoluut niet. ,,Maar ik blijf een echte Nederlander, met wat aanpassingen in de cultuur thuis. Ik ben Spaans sprekend voor zeventig procent, geleerd op straat en thuis. Een echte Spanjaard zal ik echter nooit worden. Ze kennen mij hier overigens als Wicky.''
Heimwee heeft 'Fred' nooit gehad, zegt ie zelf. ,,Al weet ik zeker dat als er geen Whattsapp en Skype was, ik waarschijnlijk na een paar maanden al terug naar Nederland was gegaan.''
Dierbaarste herinneringen aan zijn tijd in Angeren en Huissen heeft Stienstra zat, teveel om op te noemen. ,,Mijn zoon en mijn familie zijn me heel dierbaar, tevens mijn kameraden Henry en Mariska en Loes.''
Een grote hobby is het maken van mozaïekwerkstukken. Of noem het kunstwerken. ,,Ik heb vorig jaar in de bibliotheek van de gemeente El Campello mogen exposeren. Een eigen atelier hier is een grote wens van mij.''
Een terugkeer naar zijn geboortegrond ziet de Angerenaar (voorlopig) dan ook niet gebeuren. ,,Als ik hier in Spanje voldoende werk krijg, dan blijf ik sowieso hier wonen. Dan ga ik alleen nog maar naar Nederland om op bezoek te gaan.''
'Zonder Whatsapp en Skype was ik al snel terug geweest'
.