Rubriek: Betuwenaren in het Buitenland (4)Kop
Vele Betuwenaren zijn de afgelopen decennia naar het buitenland vertrokken. In deze nieuwe rubriek delen ze hun ervaringen. Deze week: Anouk Derksen uit Huissen, die haar geluk beproefde in Spanje. Ze keert echter terug, een man en een zoon rijker.
Tekst: Hans Schmeinck
De in Huissen geboren en getogen Derksen (31) emigreerde in 2011 vanuit Nederland naar Spanje. Vanwege de liefde, luisterend naar de naam Alejandro Muñoz Pérez. Ze had al twee jaar een wel heel verre lat-relatie met de Spanjaard, of beter Catalaan. Ontmoet in zijn thuisland tijdens een stage voor haar opleiding. ,,We besloten in Spanje te gaan wonen omdat het voor mij makkelijker was werk te vinden dan voor hem in Nederland. Hij is namelijk bouwkundig tekenaar/calculator en zonder Nederlands te spreken is het moeilijk een baan vinden.''
Derksen verhuisde naar Calella -provincie Barcelona- en werkte na de emigratie als grondstewardess op de luchthaven van de Catalaanse hoofdstad. ,,Door mijn werk ging ik steeds beter Spaans spreken en vanaf 2012 praten hij en ik alleen nog maar die taal met elkaar.''
Inmiddels had Derksen een nieuwe baan en vloog met enige regelmaat door Europa om klanten te bezoeken. ,,Doordat de reistijd, iedere dag vier uur, me op ging breken heb ik een baan vlakbij gezocht en gevonden. Bij een bedrijf dat vakantievilla's verhuurt aan toeristen. Daar werk ik nog steeds voor.''
Dat combineert ze met het moederschap, want bijna een jaar geleden werd zoontje Joël geboren. ,,Doordat ik dichter bij huis ging werken en door de komst van ons zoontje verdween mijn heimwee. Die had ik vooral de eerste twee jaar hier. Ik werd niet gelukkig van die lange reistijden voor m'n werk iedere dag. Menigmaal stond ik met m'n koffer bovenaan de trap, waarna Alejandro me altijd weer goed wist te troosten.'' In mei dit jaar trouwden de tortelduifjes.
Ze houdt van Spanje vanwege de zon, het buitenleven, het heerlijke eten en de zorg. ,,En ik kan me erg goed vinden in het Spaanse ritme qua etenstijden en in het gewoon even bij iemand langsgaan zonder dit van tevoren te moeten afspreken.'' Wat haar tegenstaat? ,,De service van winkelbedienden, arbeidsvoorwaarden en de administratieve gang van zaken.'' Van de onrust door de Catalaanse afscheidingsdrang merkt ze bijna niets.
Derksen voelt zich nog steeds Nederlander en is gek op de Huissense gezelligheid en tradities en feesten in het stadje. ,,En ook van even een koffietje doen in Het Moment! De kou in Nederland en het gezanik daarover mis ik absoluut niet'', zegt ze knipogend.
Toch gaat de Huissense die kou binnenkort trotseren. Met zoon- én manlief. ,,Onze laatste keer in Nederland met z'n drietjes was zo leuk. Mijn man zei dat ie toch best wel graag in Nederland zou willen wonen. Binnen een paar weken had hij een baan als bouwkundig tekenaar. Wel met de voorwaarde binnen een half jaar goed Nederlands te spreken. Dus daar zijn we druk mee bezig, haha.''
Het gezin verwacht in januari helemaal gesettled te zijn. ,,Eerst Arnhem, daarna Huissen.'' Derksen heeft nog een prangende oproep: ,,Mocht een bedrijf per 1 februari een hardwerkend, spontaan, meertalig administratief talent zoeken, mail me op anoukderksen@hotmail.com.''